E06: Hamoun (1990) | هامون
53Description
فیلم هامون؛ دو راهی عقل و ایمان.
هامون خیلی زود به بطن و نبض جامعه‌ی ما رسوخ کرد، بخشی از فرهنگ معاصر ما شد و نقش غیرقابل انکاری در هنر، تفکر و نگرش ما به جهان اطرافمون در سال‌های نه چندان دور ایفا کرد. هنوز هم میشه تاثیر این فیلم رو در هنرمندان، منتقدین، سینمادوستان و سایر اقشار جامعه مشاهده کرد. با گذشت سال‌ها، اگرچه هامون بیشتر به یک خاطره و نوستالژی در ذهن دوستداران و منتقدانش تبدیل شده؛ اما از طرف دیگه، این فرصت ایجاد شده که حالا بتونیم با فاصله‌ی بیشتری به این شخصیت، طرز فکرش، جایگاهش در دنیای اون سال‌ها و سرنوشت تراژیکش نگاه دوباره‌ای بندازیم. در اپیزود این هفته ، به عنوان اولی فیلم ایرانی در پادکست سینماسلف، به سراغ هامون رفتیم. از دغدغه‌هاش، از تنهاییش، از تناقضات، از آرزوهاش و از دردهاش صحبت کردیم؛ و تلاش کردیم تا بعد از سال‌ها شاید بتونیم هم صحبتش بشیم و بفهمیم هامون میخواست به ما چی بگه! خوشحالیم که با ما همراه هستین.
CSPodcast.ir | Castbox | Apple Podcasts | Google Podcast | Overcast | RadioPublic | Stitcher | Telegram | Instagram
Get bonus content on PatreonHosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
United States
نقدی بسیار شیوا و زیبا اما جا داشت که تعداد اپیزودهای بیشتری رو به این اثر اختصاص میدادید. چرا که همانطور که اشاره کردین اثری بسیار عمیق و چند لایه است و در هر اپیزود در مورد یکی از ابعاد و لایه های اثر بصورت مبسوط تر بحث میکردین. بعنوان مثال جای خالی بحث روانکاوی به شدت حس میشد. البته قابل درک که شاید چنین صرف وقتی در چهارچوب ساختار پادکست تون نگنجه. باری، بنده به شدت از این پادکست بهره بردم و اینکه نگاهم نسبت به این اثر بسیار روشن شد. سپاسگزارم
هامون فیلم بدی بود. تقلیدی بد بود از فیلمهای ۸ونیم و زندگی شیرین فلینی در قسمت های خاطرات و خواب ها و طراحی لوکیشن، ولی با فرم کلاسیک!! سکانس های ماشین مثل از نفس افتاده گدار از جامپ کات استفاده شده بود ولی مابقی فیلم میزانسن و دکوپاژای کلاسیک استفاده شده بود! به علاوه اینکه اینکه سکانس های ماشین به شدت نامتجانس بود با بقیه فیلم. روی فیلم برچسب سورئال زدن ولی اصلا سورئال نبود. صرفا خواب هایی بود که کاراکتر میدید و فلش بک هایی با یکم تداخل زمانی! در یک صحنه و سکانس عناصری استفاده شده کمیک بود ول چون با ساختار اصلی فیلم همخوانی نداشت به شدت مضحک شده بود. از نظر عمق محتوایی موفق نبود به چیزی که میخواست بگه برسه! فیلمی که میخواد دغدغه ی فلسفی و روانی رو هدف قرار بده باید سوالات خوب و قوی رو مطرح کنه و بیشتر وارد دنیای درونی کاراکتر شه چه در سناریو چه در فرم فیلم. دغدغه کاراکتر و فیلم درونی بود ولی کاراکتر مدام در تکاپوی مشکلات و دغدغه ها و افراد بیرونی بود!! اصلا مطرح کردن قضیه طلاق خیلی بی ارتباط با اصلی ترین دغدغه فیلم بود با این کار نه به روایت عادی طلاق خوب پرداخت نه به دغدغه اگزیستا
دمتون گرم
خوب بود، ولی بعضی نکاتتون تو تفسیر فیلم مبهم بود، مثلا اون صحنه ای که هامون در حال کشمکش با خودش از خدایی که بهش ایمان داره تقاضای نشانه میکنه و شما گفتید حتی توقع داره خدا هم نشانه هاش نشانه های قدیمی باشه، این خیلی تفسیر جالبی نبود به نظر من، اولا چه جوری فهمیدید که از چه نشانه ای حرف میزنه و حالا گیریم که منظور این ادم نشانه ای مثل نشانه ابراهیم و اسماعیل بود بازم بیمعنی که برای تقاضای نشانه هایی که از یه نیروی مافوق درک بشر درخواست میشه، زمان تعیین کرد.
اولین قسمت از پادکستتون بود که شنیدم، خیلی باحال بود و مهمان قشنگ صحبت میکرد.
اینقدر خوب هست هر قسمت که هی مجبورمون میکنید دوباره بریم فیلم رو ببینیم 😀 کاش آخر هر قسمتی ، فیلم اپیزود بعدی رو بگید ما قبلش ببینیم .
عالی بود. خوبه که فیلم های ایرانی رو هم توی برنامه می گذارید.